بسم الله الرحمن الرحیم

(سخنرانی آیات مربوط به حضرت زهرا سلام الله علیها در قرآن- جلسه دوم):

 

11- خداوند ائمه از نسل زهرا (س) را در قرآن یاد کرده:

خداوند در سوره انبیا آیه 73 می فرماید:

وَ جَعَلْناهُمْ أَئِمَّةً يَهْدُونَ بِأَمْرِنا وَ أَوْحَيْنا إِلَيْهِمْ فِعْلَ الْخَيْراتِ وَ إِقامَ الصَّلاةِ وَ إيتاءَ الزَّكاةِ وَ كانُوا لَنا عابِدينَ [73]

و آنان را پيشوايانى قرار داديم كه به فرمان ما، [مردم را] هدايت مى‌كردند و انجام كارهاى نيك و برپاداشتن نماز و اداى زكات را به آن‌ها‌‌ وحى كرديم و تنها ما را عبادت مى‌كردند.

(در ظاهر به ذریه حضرت ابراهیم (ع) اشاره دارد اما در باطن به حضرت زهرا (سلام الله علیها) و ائمه از نسل  اشاره می کند.)

احادیث:

1-الصّادق (علیه السلام)- فَإِنَّ اللَّهَ أَمَرَ بِوَلَایَهًِْ الْأَئِمَّهًِْ الَّذِینَ سَمَّاهُمُ اللَّهُ فِی کِتَابِهِ فِی قَوْلِهِ وَ جَعَلْناهُمْ أَئِمَّةً یَهْدُونَ بِأَمْرِنا وَ هُمُ الَّذِینَ أَمَرَ اللَّهُ بِوَلَایَتِهِمْ وَ طَاعَتِهِمْ وَ الَّذِینَ نَهَی اللَّهُ عَنْ وَلَایَتِهِمْ وَ طَاعَتِهِمْ وَ هُمْ أَئِمَّهًُْ الضَّلَالَهًِْ الَّذِینَ قَضَی اللَّهُ أَنْ یَکُونَ لَهُمْ دُوَلٌ فِی الدُّنْیَا عَلَی أَوْلِیَاءِ اللَّهِ الْأَئِمَّهًِْ (مِنْ آلِ مُحَمَّدٍ (صلی الله علیه و آله) یَعْمَلُونَ فِی دُولَتِهِمْ بِمَعْصِیَهًِْ اللَّهِ وَ مَعْصِیَهًِْ رَسُولِهِ لِیَحِقَّ عَلَیْهِمْ کَلِمَهًُْ الْعَذَاب.

امام صادق ( چون) خداوند دستور به پیروی از ائمّه (داده که در این آیه به آن‌ها تصریح می‌نماید: وَ جَعَلْناهُمْ أَئِمَّةً یَهْدُونَ بِأَمْرِنا، این‌هایند که ولایت و اطاعت آن‌ها لازم است. کسانی که اطاعت و ولایت آن‌ها نهی شده پیشوایان ضلالت و گمراهی هستند؛ آن‌هایی که مقدّر شده در دنیا مدّتی فرمانروایی بر اولیای خدا، ائمّه‌ی طاهرین (از آل محمّد (داشته باشند که درحال فرمانروایی خود به معصیت خدا و پیامبر (مشغول می‌شوند و عذاب بر آن‌ها لازم می‌شود.

تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۹، ص۴۵۶

الکافی، ج۸، ص۱۳/ بحارا لأنوار، ج۷۵، ص۲۲۳

2-

الباقر (علیه السلام)- عَنْ أَبِی‌حَمْزَهًْ عَنْ أَبِی‌جَعْفَرٍ (علیه السلام) فِی قَوْلِهِ تَعَالَی وَ جَعَلْناهُمْ أَئِمَّةً یَهْدُونَ بِأَمْرِنا قَالَ أَبُوجَعْفَرٍ (علیه السلام) یَعْنِی الْأَئِمَّهًَْ (مِنْ وُلْدِ فَاطِمَهًَْ (سلام الله علیها) یُوحَی إِلَیْهِمْ بِالرَّوْحِ فِی صُدُورِهِمْ.

امام باقر ( و َجَعَلْنَاهُمْ أَئِمَّةً یَهْدُونَ بِأَمْرِنَا؛ منظور از آن امامانی است که از نسل فاطمه (می‌باشند و خداوند با دمیدن روح در سینه‌هایشان به آنان وحی می‌کند.

تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۹، ص۴۵۶

بحارا لأنوار، ج۲۴، ص۱۵۸/ تأویل الآیات الظاهرهًْ، ص۳۲۲/ البرهان

 

12. پذیرش ولایت حضرت زهرا(سلام الله علیها) باعث پذیرش ولایت ائمه )علیهم السلام) و دریافت علم ایشان می شود:

 

خداوند در سوره جن آیه 16 می فرماید: وَأَنْ لَوِ اسْتَقَامُوا عَلَى الطَّرِيقَةِ لَأَسْقَيْنَاهُمْ مَاءً غَدَقًا (و اینکه اگر آنها [= جنّ و انس‌] در راه (ایمان) استقامت ورزند، با آب فراوان سیرابشان می‌کنیم!)

امام باقر (علیه السلام)- ..... وقتی خداوند خلق را آفرید، ما تسبیح کردیم و خلق هم تسبیح کردند، ما تهلیل کردیم و آن­ها تهلیل کردند، ما تکبیر گفتیم و آن­ها نیز تکبیر گفتند. و این معنای سخن خداوند متعال است که می‌فرماید: وَ أَنْ لَوِ اسْتَقامُوا عَلَی الطَّرِیقَةِ لَأَسْقَیْناهُمْ ماءً غَدَقاً؛ که منظور از الطَّرِیقَةِ محبّت علی (علیه السلام) است و منظور از ماءً غَدَقاً آب فرات (صاف و خوشگوار) است که همان ولایت آل محمّد (علیهم السلام) است.

تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱۷، ص۱۰۴

بحارالأنوار، ج۲۵، ص۲۴

که دو چیز را نشان می دهد 1- به تسبیح چهارده معصوم علیهم السلام و من جمله حضرت زهرای مرضیه (سلام الله علیها) دیگر خلق تسبیح و تهلیل خداوند را گفتند و آموختند.

2-چون یکی از آل محمد حضرت زهرا سلام الله علیهاست اگر در راه ایمان و پذیرش ولایت حضرت زهرا(س) کسی استقامت به خرج بدهد و منحرف نشود از آب فراوان که هم پذیرش ولایت چهارده معصوم (علیهم السلام) و هم علم ائمه علیهم السلام است بهره می برد. چون حدیث داریم:

الصّادق (علیه السلام)- عَنْ أَبِی‌بَصِیرٍ عَنْ أَبِی‌عَبْدِاللَّهِ (علیه السلام) قَالَ سَأَلْتُهُ عَنْ قَوْلِ اللَّهِ عَزَّوَجَلَّ: وَ أَنْ لَوِ اسْتَقامُوا عَلَی الطَّرِیقَةِ لَأَسْقَیْناهُمْ ماءً غَدَقاً یَعْنِی لَأَمْدَدْنَاهُمْ عِلْماً کَیْ یَتَعَلَّمُونَهُ مِنَ الْأَئِمَّهًِْ (علیهم السلام).

امام صادق (علیه السلام)- ابوبصیر گوید: از امام صادق (علیه السلام) درباره‎ی این آیه: وَأَلَّوِ اسْتَقَامُوا عَلَی الطَّرِیقَةِ لَأَسْقَیْنَاهُم مَّاءً غَدَقًا پرسیدم. فرمود: «یعنی اینکه حتماً علم و دانشی در وجود آن‌ها قرار می‌دادیم که بتوانند از علم ائمّه (علیهم السلام) بهره گیرند».

تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱۷، ص۱۰۴

بحارالأنوار، ج۲۴، ص۲۸/ تأویل الآیات الظاهرهًْ، ص۷۰۳/ البرهان

 

13. حضرت زهرا (سلام الله علیها) جزو سبیل الرشاد هستند:

خداوند در آیه 38 سوره غافر می فرماید:

وَ قالَ الَّذي آمَنَ يا قَوْمِ اتَّبِعُونِ أَهْدِكُمْ سَبيلَ الرَّشادِ (كسى كه [از قوم فرعون] ايمان آورده بود گفت: «اى قوم من! از من پيروى كنيد تا شما را به راه صواب، راهنمايى كنم».) (سوره غافر، آیه 38)

حدیث:

امام عسکری (علیه السلام)- در تفسیر امام عسکری (علیه السلام) از امام صادق (علیه السلام) آمده است: حزقیل مؤمن آل فرعون قوم خود را به‌سوی توحید الهی و نبوّت موسی (علیه السلام) و برتری محمّد (صلی الله علیه و آله) بر جمیع انبیاء الهی (علیهم السلام) و همه‌ی مخلوقات و نیز برتری علیّ‌بن‌ابی‌طالب و اولاد اطهرش (علیهم السلام) بر سایر اوصیاء انبیاء (علیهم السلام) فرا می‌خواند و آن‌ها را از ربوبیّت فرعون منع می‌کرد و خود اعلام برائت از وی می‌نمود. امر دعوت او در میان مردم پیچید و خبر به فرعون رسید و گفتند: «حزقیل مردم را به مخالفت با تو ترغیب می‌کند و دشمنان تو را در مخالفت با تو مدد می‌رساند».

تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱۳، ص۴۰۶

النورالمبین، ص۲۵۸

 

14. قربی: خطاب دیگر به حضرت زهرا سلام الله علیها در قرآن:

(سوره شوری آیه 23:

ذلِكَ الَّذي يُبَشِّرُ اللهُ عِبادَهُ الَّذينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ قُلْ لا أَسْئَلُكُمْ عَلَيْهِ أَجْراً إِلاَّ الْمَوَدَّةَ فِي الْقُرْبى وَ مَنْ يَقْتَرِفْ حَسَنَةً نَزِدْ لَهُ فيها حُسْناً إِنَّ اللهَ غَفُورٌ شَكُورٌ [23]

اين همان چيزى است كه خداوند بندگانش را كه ايمان آورده و كارهاى شايسته انجام داده‌اند به آن نويد مى‌دهد. بگو: «من هيچ‌گونه اجر و پاداشى از شما بر اين دعوت درخواست نمى‌كنم جز دوست‌داشتن نزديكانم (اهل بيتم) و هركس كار نيكى انجام دهد، بر نيكى‌اش مى‌افزاييم؛ چرا كه خداوند آمرزنده و قدردان است».

 

احادیث:

1. الرّسول (صلی الله علیه و آله)- عن إبن‌عبّاس (رحمة الله علیه) لَمَّا (سلام الله علیها) نَزَلَتْ قُلْ لا أَسْئَلُکُمْ عَلَیْهِ أَجْراً الْآیَهًَْ قَالُوا یَا رسول الله (صلی الله علیه و آله) مَنْ هَؤُلَاءِ الَّذِینَ أُمِرْنَا بِمَوَدَّتِهِمْ قَالَ علِیٌّ (علیه السلام) وَ فَاطِمَهًُْ (سلام الله علیها) وَ وُلْدُهُمَا.

پیامبر (صلی الله علیه و آله)- ابن‌عبّاس (گوید: وقتی آیه: قُلْ لا أَسْئَلُکُمْ عَلَیْهِ أَجْراً نازل شد، گفتند: «ای رسول خدا (صلی الله علیه و آله)! این خویشاوندان چه کسانی هستند که ما مأمور به محبّت آن‌ها هستیم». فرمود: «علی (علیه السلام) و فاطمه (سلام الله علیها) و فرزندانش (علیهم السلام)».

تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱۳، ص۶۰۲

بحارالأنوار، ج۲۳، ص۲۲۹/ فرات الکوفی، ص۳۸۹

 

2-الحسن (علیه السلام)- أَنَا مِنْ أَهْلِ بَیْتٍ افْتَرَضَ اللَّهُ مَوَدَّتَهُمْ عَلَی کُلِّ مُسْلِمٍ حَیْثُ یَقُولُ قُلْ لا أَسْئَلُکُمْ عَلَیْهِ أَجْراً إِلَّا الْمَوَدَّةَ فِی الْقُرْبی وَ مَنْ یَقْتَرِفْ حَسَنَةً نَزِدْ لَهُ فِیها حُسْناً فَاقْتِرَافُ الْحَسَنَهًِْ مَوَدَّتُنَا أَهْلَ الْبَیْتِ.

امام حسن (علیه السلام)- ما از همان خانواده‌ای هستیم که محبّت و مودّت آن‌ها بر هر مسلمانی به صریح این آیه واجب شده: قُلْ لا أَسْئَلُکُمْ عَلَیْهِ أَجْراً إِلَّا الْموَدَّةَ فِی الْقُرْبی وَ مَنْ یَقْتَرِفْ حَسَنَةً نَزِدْ لَهُ فِیها حُسْناً. اقتراف حسنهًْ؛ مودّت ما اهل بیت است».

تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱۳، ص۶۰۰

بحارالأنوار، ج۲۳، ص۲۵۱/ بحارالأنوار، ج۴۳، ص۳۶۲/ الإرشاد، ج۲، ص۷/ المناقب، ج۴، ص۳/ نورالثقلین

 

3-الحسین (علیه السلام)- إِنَّ الْقَرَابَهًَْ الَّتِی أَمَرَ اللَّهُ بِصِلَتِهَا وَ عَظَّمَ حَقَّهَا وَ جَعَلَ الْخَیْرَ فِیهَا قَرَابَتُنَا أَهْلَ الْبَیْتِ (علیهم السلام) الَّذِینَ أَوْجَبَ حَقَّنَا عَلَی کُلِّ مُسْلِمٍ.

امام حسین (علیه السلام)- آن خویشاوندانی که خداوند دستور داده است تا نسبت به آن‌ها صله‌ی رحم شود و حقّ آن‌ها را بزرگ داشته و خیر و نیکی را در آن قرار داده است، خویشاوندی ما اهل بیت است که خداوند حقّ ما را بر هر مسلمانی واجب گردانده است.

تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱۳، ص۶۰۴

بحارالأنوار، ج۲۳، ص۲۵۱/ تأویل الآیات الظاهرهًْ، ص۵۳۱/ البرهان

 

4- الصّادق (علیه السلام)- الرّسول (صلی الله علیه و آله) عَنِ ابْنِ صَدَقَهًَْ قَالَ حَدَّثَنَا جَعْفَرٌ عَنْ آبَائِه (علیهم السلام) لَمَّا نَزَلَتْ هَذِهِ الْآیَهًُْ عَلَی رسول الله (صلی الله علیه و آله) قُلْ لا أَسْئَلُکُمْ عَلَیْهِ أَجْراً إِلَّا الْمَوَدَّةَ فِی الْقُرْبی قَامَ رسول الله (صلی الله علیه و آله) فَقَالَ أَیُّهَا النَّاسُ إِنَّ اللَّهَ تَبَارَکَ وَ تَعَالَی قَدْ فَرَضَ لِی عَلَیْکُمْ فَرْضاً فَهَلْ أَنْتُمْ مُؤَدُّوهُ قَالَ فَلَمْ یُجِبْهُ أَحَدٌ مِنْهُمْ فَانْصَرَفَ فَلَمَّا کَانَ مِنَ الْغَدِ قَامَ فِیهِمْ فَقَالَ مِثْلَ ذَلِکَ ثُمَّ قَامَ فِیهِمْ فَقَالَ مِثْلَ ذَلِکَ فِی الْیَوْمِ الثَّالِثِ فَلَمْ یَتَکَلَّمْ أَحَدٌ فَقَالَ یَا أَیُّهَا النَّاسُ إِنَّهُ لَیْسَ مِنْ ذَهَبٍ وَ لَا فِضَّهًٍْ وَ لَا مَطْعَمٍ وَ لَا مَشْرَبٍ قَالُوا فَأَلْقِهِ إِذَنْ قَالَ إِنَّ اللَّهَ تَبَارَکَ وَ تَعَالَی أَنْزَلَ عَلَیَّ قُلْ لا أَسْئَلُکُمْ عَلَیْهِ أَجْراً إِلَّا الْمَوَدَّةَ فِی الْقُرْبی فَقَالُوا أَمَّا هَذِهِ فَنَعَمْ فَقَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ فَوَ اللَّهِ مَا وَفَی بِهَا إِلَّا سَبْعَهًُْ نَفَرٍ سَلْمَانُ (رحمة الله علیه) وَ أَبُوذَرٍّ (رحمة الله علیه) وَ عَمَّارٌ (رحمة الله علیه) وَ الْمِقْدَادُ‌بْنُ‌الْأَسْوَدِ الْکِنْدِیُّ (رحمة الله علیه) وَ جَابِرُ‌بْنُ‌عَبْدِ اللَّهِ الْأَنْصَارِیُّ (رحمة الله علیه) وَ مَوْلًی لِرسول الله (صلی الله علیه و آله) یُقَالُ لَهُ الثُّبَیْتُ وَ زَیْدُ‌بْنُ‌أَرْقَمَ.

امام صادق (علیه السلام)- ابن‌صدقه گوید، امام صادق (علیه السلام) از پدرانش بر ما حدیث کرد؛ زمانی‌که آیه: قُل لا أَسْأَلکُمْ عَلیهِ أَجْرًا إِلا المَودَّةَ فِی القُرْبَی، بر پیامبر (صلی الله علیه و آله) نازل شد، در میان مردم برخاست و فرمود: «ای مردم! خداوند برای من بر شما حقّی را واجب گردانده است. آیا بدان عمل می‌کنید»؟ احدی به ایشان پاسخ مثبت نداد. آن حضرت (صلی الله علیه و آله) از میان ایشان رفت. فردای همان‌روز آن حضرت (صلی الله علیه و آله) دوباره در میان آن‌ها برخاست و سؤال خویش را تکرار کرد. هیچ‌کس به ایشان پاسخی نداد. روز سوّم نیز درخواست خویش را تکرار نمود. امّا احدی سخنی نگفت. آن حضرت (صلی الله علیه و آله) فرمود: «ای مردم! این امر، پرداخت طلا، نقره، غذا یا نوشیدنی نیست». آن‌ها گفتند: «حال که چنین است بگو». رسول اکرم (صلی الله علیه و آله) فرمود: «خداوند آیه: قُل لا أَسْأَلکُمْ عَلیهِ أَجْرًا إِلا المَودَّةَ فِی القُرْبَی را بر من نازل کرده است». آن‌ها گفتند: «آری! بدان عمل می‌کنیم». امام صادق (علیه السلام) فرمود: «به خدا قسم! از میان آن‌ها جز هفت نفر کسی بدان عمل نکرد. آن هفت نفر عبارت بودند از؛ سلمان فارسی، ابوذر، عمّار، مقدادبن‌اسود کندی، جابربن‌عبدالله انصاری (یکی از غلامان رسول خدا (صلی الله علیه و آله) به نام ثبیت و زیدبن‌ارقم».

 

 

15. حضرت زهرا سلام الله علیها جزء شاهدین بر اعمال امت:

آیات:

سوره زمر آیه 69:

وَ جاهِدُوا فِي اللهِ حَقَّ جِهادِهِ هُوَ اجْتَباكُمْ وَ ما جَعَلَ عَلَيْكُمْ فِي الدِّينِ مِنْ حَرَجٍ مِلَّةَ أَبيكُمْ إِبْراهيمَ هُوَ سَمَّاكُمُ الْمُسْلِمينَ مِنْ قَبْلُ وَ في هذا لِيَكُونَ الرَّسُولُ شَهيداً عَلَيْكُمْ وَ تَكُونُوا شُهَداءَ عَلَى النَّاسِ فَأَقيمُوا الصَّلاةَ وَ آتُوا الزَّكاةَ وَ اعْتَصِمُوا بِاللهِ هُوَ مَوْلاكُمْ فَنِعْمَ الْمَوْلى وَ نِعْمَ النَّصيرُ [78]

و در راه خدا آنگونه كه سزاوار اوست جهاد كنيد، او شما را برگزيد و در دين [اسلام] كارِ سنگين و سختى بر شما قرار نداد، از آيين پدرتان ابراهيم پيروى­كنيد. خداوند شما را در كتاب‌هاى پيشين و در اين كتاب آسمانى، مسلمان ناميد، تا پيامبر گواه بر شما باشد و شما گواهان بر مردم. پس نماز را برپا داريد و زكات را ادا كنيد و به خدا تمسّك جوييد كه او سرپرست [و ياور] شماست، چه سرپرست خوبى و چه ياور شايسته­اى!

یا

سوره حج آیه 87:

وَ أَشْرَقَتِ الْأَرْضُ بِنُورِ رَبِّها وَ وُضِعَ الْكِتابُ وَ جي‌ءَ بِالنَّبِيِّينَ وَ الشُّهَداءِ وَ قُضِيَ بَيْنَهُمْ بِالْحَقِّ وَ هُمْ لا يُظْلَمُونَ [69]

و زمين [در آن روز] به نور پروردگارش روشن مى‌شود، و نامه‌هاى اعمال را پيش مى‌نهند و پيامبران و گواهان را حاضر مى‌سازند، و ميان آن‌ها بحق داورى مى‌شود و به آنان ستم نخواهد شد.

احادیث:

1-الصّادق (علیه السلام)- عَنْ عِیسَی‌بْنِ‌دَاوُدَ قَالَ حَدَّثَنَا الْإِمَامُ مُوسَی‌بْنُ‌جَعْفَرٍ (علیه السلام) عَنْ أَبِیهِ (علیه السلام) مِلَّةَ أَبِیکُمْ إِبْراهِیمَ هُوَ سَمَّاکُمُ الْمُسْلِمِینَ مِنْ قَبْلُ وَ فِی هذا لِیَکُونَ الرَّسُولُ شَهِیداً عَلَیْکُمْ یَا آلَ مُحَمَّدٍ (یَا مَنْ قَدِ اسْتَوْدَعَکُمُ الْمُسْلِمِینَ وَ افْتَرَضَ طَاعَتَکُمْ عَلَیْهِمْ وَ تَکُونُوا أَنْتُمْ شُهَداءَ عَلَی النَّاسِ بِمَا قَطَعُوا مِنْ رَحِمِکُمْ وَ ضَیَّعُوا مِنْ حَقِّکُمْ وَ مَزَّقُوا مِنْ کِتَابِ اللَّهِ وَ عَدَلُوا حُکْمَ غَیْرِکُمْ بِکُمْ.

امام صادق ( عیسی‌بن‌داود گوید: امام‌کاظم (از پدر بزرگوارش امام‌صادق (نقل نمود که در مورد این سخن خداوند عزّوجلّ [که می‌فرماید]: ... مِلَّةَ أَبِیکُمْ إِبْراهِیمَ هُوَ سَمَّاکُمُ الْمُسْلِمِینَ مِنْ قَبْلُ وَ فِی هذا لِیَکُونَ الرَّسُولُ شَهِیداً عَلَیْکُم؛ فرمود: [خداوند شما را در کتاب‌های پیشین و در این کتاب آسمانی «مسلمان» نامید تا پیامبر (گواه بر شما باشد، یعنی شما] ای آل‌محمد (! ای کسانی‌که خداوند، مسلمانان‌را به شما سپرده و اطاعت شما را بر آن‌ها واجب نموده‌است! وَ تَکُونُوا شُهَداءَ عَلَی النَّاسِ؛ [یعنی تا] شما آل‌محمد (در مورد قطع رابطه‌ای‌که مردم با شما نمودند، حقّی‌که از شما تباه ساختند، قرآن را بخش‌بخش کردند (بخشی را پذیرفته و از پذیرفتن بخشی دیگر، روی گرداندند) و فرمان‌دیگران را با فرمان شما برابر دانستند [گواهان بر آن‌ها باشید]؛ پس در زمین پابرجا بمانید؛ فَأَقِیمُوا الصَّلاةَ وَ آتُوا الزَّکاةَ وَ اعْتَصِمُوا بِاللهِ؛ ای آل‌محمد (و اهل‌بیت‌او! [به خدا تمسّک جویید] هُوَ مَوْلاکُمْ؛ او مولای شما و شیعیان شماست، فَنِعْمَ الْمَوْلی وَ نِعْمَ النَّصِیرُ.

تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۹، ص۷۴۲

بحارا لأنوار، ج۲۴، ص۳۶۲/ تأویل الآیات الظاهرهًْ، ص۳۴۸

 

2-الصّادق (علیه السلام)- نَحْنُ الشُّهَدَاءُ عَلَی شِیعَتِنَا وَ شِیعَتُنَا شُهَدَاءُ عَلَی النَّاسِ وَ بِشَهَادَهًِْ شِیعَتِنَا یُجْزَوْنَ وَ یُعَاقَبُونَ.

امام صادق ( ما گواه بر شیعیان خود هستیم و شیعیان‌ما گواه بر دیگران؛ و به‌گواهی شیعیان‌ما آن‌ها [در روز قیامت] پاداش و عذاب خواهند دید.

تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۹، ص۷۴۶

بحار الأنوار، ج۷، ص۳۲۵

 

خدایا مودت اهل بیت علیهم السلام را در دل ما ایجاد کن و لحظه به لحظه اون رو افزون بگردان. الهی آمین سلامتی و فرج فرزندشان حضرت مهدی (عج) صلواتی عنایت بفرمایید.