توضیحات
#حضرت_زهرا_سلام_الله_علیها
#حضرت_فاطمه_س_درقرآن
فضیلت چهارم:
"وَإِذِ ابْتَلَىٰ إِبْرَاهِيمَ رَبُّهُ بِكَلِمَاتٍ فَأَتَمَّهُنَّ..."
"وهنگامی که پروردگار، حضرت ابراهیم را با کلماتی امتحان فرمود و آن کلمات را تمام کرد..."
مفضل بن عمر، نقل میکند: از حضرت صادق(ع) معنی آیه شریفه" وَإِذِ ابْتَلَىٰ إِبْرَاهِيمَ رَبُّهُ بِكَلِمَاتٍ فَأَتَمَّهُنَّ" را پرسیدم که مقصود خدای تعالی از این کلمات چیست؟ فرمود: این کلمات، همان کلمات است که حضرت آدم، از خدای تعالی فرا گرفت و چنین عرض کرد: "پروردگارا، به حق محمد، علی، فاطمه، حسن و حسین از تو درخواست می‌نمایم که توبه مرا بپذیری، پس توبه اش مورد قبول واقع گردید، بدرستیکه خدا، بسیار توبه پذیر و مهربان است" مفضل بن عم می‌گوید، سپس از حضرت صادق (ع) پرسیدم مقصود خدای تعالی از " أَتَمَّهُنَّ "در این آیه چیست؟
فرمود: یعنی نام نه امام دیگر از اولاد حسین بن علی (ع) تا قائم آل محمد (ع) را به پنج تن محلق نمود لذا کلماتی که حضرت ابراهیم به وسیله آنها آزموده شد، جامع تر، بالاتر، عالی تر، از کلماتی است که حضرت آدم (ع) فرا گرفت. این کلمات همان است که حضرت صادق(ع) در روایتی می‌فرماید: "نحن الکلمات" یعنی مائیم آن کلمات که خدا در قرآن به آنها اشاره می‌فرماید. چهارده معصوم (ع) را از این جهت "کلمه" نامیده اند که نامهای آنها در عرش نوشته شده است و همچنین به ملاحظه آن کلمه ای است که دوبار بر شانه آنان نقش بسته است یک بار در رحم مادر و بار دوم بعد از ولادت...
(لذا حضرت زهرا سلام الله علیها به همراه دیگر معصومین علیهم السلام، همان کلماتی اند که هم موجب آزمایش خلق اند و هم اگر خدا را با این کلمات بخوانیم خداوند به خاطر ایشان دعای ما را مستجاب می گرداند.)
برگرفته از: کتاب فاطمه الزهرا (س) (براساس کتاب منتهی الامال شیخ عباس قمی و کتاب فاطمه الزهرا علامه امینی) نوشته عباس امینی