آیات ولایت در قرآن - جزء یازدهم

" بسم الله الرحمن الرحیم "

" آیاتی که در جزء یازدهم آمده اند و در تأویل به ولایت چهارده معصوم علیهم السلام اشاره دارند عبارتند از: "

1.سوره توبه ، آیه 100:

"وَ السَّابِقُونَ الْأَوَّلُونَ مِنَ الْمُهاجِرينَ وَ الْأَنْصارِ وَ الَّذينَ اتَّبَعُوهُمْ بِإِحْسانٍ رَضِيَ اللهُ‌ عَنْهُمْ وَ رَضُوا عَنْهُ وَ أَعَدَّ لَهُمْ جَنَّاتٍ تَجْري تَحْتَهَا الْأَنْهارُ خالِدينَ فيها أَبَداً ذلِكَ الْفَوْزُ الْعَظيمُ "

"پيشگامان نخستين از مهاجرين و انصار و كسانى‌كه به نيكى از آن‌ها پيروى كردند، خداوند از آن‌ها خشنود گشت و آن‌ها [نيز] از او خشنود شدند و باغ‎هاى بهشتى براى آنان آماده ساخته، كه نهرها از پاى درختانش جارى است، جاودانه در آن خواهند ماند و اينست رستگارى و پيروزى بزرگ!"

تفسیر ولایی :

1.امام باقر (علیه السلام) : خداوند از این کلامش: اتَّبَعُوهُمْ بِإِحْسانٍ رَضِیَ اللهُ عَنْهُمْ وَ رَضُوا عَنْهُ، علی (علیه السلام) را قصد کرده است.

(تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۶، ص۳۰۲/ بحار الأنوار، ج۳۶، ص۱۰۲/ المناقب، ج۳، ص۱۰۰ )

2.امام حسن (علیه السلام) : همان‌طوری که سبقت‌گیرندگان در ایمان بر دیگران برتری دارند؛ همین‌طور علیّ‌بن‌ابی‌طالب (علیه السلام) به نسبت سبقتی که بر دیگران داشته بر آن‌ها فضیلت دارد.

(تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۶، ص۳۰۲/ فرات الکوفی، ص۱۶۹/ شواهد التنزیل، ج۱، ص۳۳۶/ بحار الأنوار، ج۲۶، ص۲۵۳ )

2.سوره توبه ، آیه 105 :

"وَ قُلِ اعْمَلُوا فَسَيَرَى اللهُ‌ عَمَلَكُمْ وَ رَسُولُهُ وَ الْمُؤْمِنُونَ وَ سَتُرَدُّونَ إِلى عالِمِ الْغَيْبِ وَ الشَّهادَةِ فَيُنَبِّئُكُمْ بِما كُنْتُمْ تَعْمَلُونَ "

"بگو: «عمل كنيد! خداوند و فرستاده‌ی او و مؤمنان، اعمال شما را مى‌بينند! و به‌زودى، به‌سوى داناى نهان و آشكار، بازگردانده مى‌شويد و شما را به آنچه عمل مى‌كرديد، خبر مى‌دهد»!"

تفسیر ولایی :

1.امام صادق (علیه السلام) : ابوبصیر گوید: به امام (علیه السلام) گفتم: «در این کلام خداوند عزّوجلّ "وَ قُلِ اعْمَلُوا فَسَیَرَی اللهُ عَمَلَکُمْ وَ رَسُولُهُ وَ المُؤْمِنُون"، مراد از مؤمنان چه کسانی است»؟ حضرت (علیه السلام) فرمود: «امید آن می‌رود که مقصود از مؤمنون چه کسی جز همین همنشین تو باشد»؟ [یعنی مراد از مؤمنون ما اهل بیت پیامبر (صلی الله علیه و آله) هستیم].

(تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۶، ص۳۳۲ / وسایل الشیعهًْ، ج۱۶، ص۱۱۴/ بحار الأنوار، ج۲۳، ص۳۴۶/ بصایرالدرجات، ص۴۲۹/ البرهان)

2.امام صادق (علیه السلام) : به خدا او علیّ‌ّ بن‌ابوطالب (علیه السلام) است.

(تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۶، ص۳۳۲ / العیاشی، ج۲، ص۱۰۸/ العیاشی، ج۲، ص۱۱۰/ البرهان)

3.سوره توبه ، آیه 106 :

"وَ آخَرُونَ مُرْجَوْنَ لِأَمْرِ اللهِ ‌ إِمَّا يُعَذِّبُهُمْ وَ إِمَّا يَتُوبُ عَلَيْهِمْ وَ اللهُ‌ عَليمٌ حَكيمٌ "

"و گروهى ديگر، به فرمان خدا واگذار شده‌اند [و كارشان با خداست]؛ يا آن‌ها را مجازات مى‌كند و يا توبه‌ی آنان را مى‌پذيرد [هرطوركه شايسته باشند] و خداوند دانا و حكيم است."

تفسیر ولایی :

امام صادق (علیه السلام) : حمران گوید: از حضرت صادق (علیه السلام) تفسیر مستضعفین را پرسیدم. فرمود: «آن‌ها اهل ولایت هستند». عرض کردم: «منظور شما کدام ولایت است». فرمود: «منظور ولایت دینی نیست بلکه ولایت در ازدواج و ارث و آمیزش با آن‌ها است و آن‌ها نه مؤمن و نه کافرند گروهی که امید نجات آن‌ها در آخرت است».

(تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۶، ص۳۳۴/ معانی الاخبار، ص ۲۰۲ / نور الثقلین)

4.سوره توبه ، آیه 111 :

"إِنَّ اللهَ‌ اشْتَرى مِنَ الْمُؤْمِنينَ أَنْفُسَهُمْ وَ أَمْوالَهُمْ بِأَنَّ لَهُمُ الْجَنَّةَ يُقاتِلُونَ في سَبيلِ اللهِ ‌ فَيَقْتُلُونَ وَ يُقْتَلُونَ وَعْداً عَلَيْهِ حَقًّا فِي التَّوْراةِ وَ الْإِنْجيلِ وَ الْقُرْآنِ وَ مَنْ أَوْفى بِعَهْدِهِ مِنَ اللهِ ‌ فَاسْتَبْشِرُوا بِبَيْعِكُمُ الَّذي بايَعْتُمْ بِهِ وَ ذلِكَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظيمُ "

"خداوند از مؤمنان، جان و مالشان را خريدارى كرده، كه [در برابرش] بهشت براى آنان باشد [به اين‌گونه كه] در راه خدا پيكار مى‌كنند، مى‌كشند و كشته مى‌شوند اين وعده‌ی حقّى است بر او كه در تورات و انجيل و قرآن ذكر فرموده و چه كسى از خدا به عهدش وفادارتر است؟! اكنون به داد و ستدى كه با خدا كرده‌ايد، شادمان باشيد و اينست همان رستگارى و پيروزى بزرگ!"

تفسیر ولایی :

پیامبر (صلی الله علیه و آله) : در کتاب مناقب آمده است که رسول خدا (صلی الله علیه و آله) آیه: "إِنَّ اللهَ اشْتَری ..." را تلاوت کرد سپس فرمود: «ای علی! تو اوّلین نفر از این امّت هستی که به خدا و رسولش (صلی الله علیه و آله) ایمان آوردی و اوّلین کسی هستی که به‌سوی خدا و رسولش مهاجرت کردی و آخرین کسی هستی که به عهدی که با رسولش بسته‌ای وفا کردی. سوگند به کسی که جانم در دست اوست! تو را دوست نمی‌دارد مگر مؤمنی که خداوند دلش را برای ایمان خالص کرده باشد و تو را دشمن نمی‌دارد جز منافق یا کافر».

(تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۶، ص۳۴۸ / بحار الأنوار، ج۱۹، ص۶۷ / المناقب، ج۱، ص۱۸۴)

5.سوره توبه ، آیه 119:

"يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا اتَّقُوا اللهَ‌ وَ كُونُوا مَعَ الصَّادِقينَ"

"اى كسانى ‌كه ايمان آورده‌ايد! از [مخالفت فرمان] خدا بپرهيزيد و باصادقان و راستگويان باشيد."

تفسیر ولایی :

1.امام رضا (علیه السلام) : صادقان همان امامان (ع) هستند که در طاعتشان صدّیق هستند.

(تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۶، ص۳۷۴/ الکافی، ج۱، ص۲۰۸/ بحار الأنوار، ج۲۴، ص۳۱/ بصایرالدرجات، ص۳۱/ تأویل الآیات الظاهرهًْ، ص۲۱۸/ نور الثقلین/ البرهان)

2.امام باقر (علیه السلام) و امام صادق (علیه السلام) : همانا الصَّادِقِینَ در اینجا، همان ائمّه‌ی پاک از آل محمّد (ص) می‌باشند.

(تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۶، ص۳۷۴/ البرهان)

3.پیامبر (صلی الله علیه و آله) : امّا صادقان، مخصوص برادرم علی (علیه السلام) و اوصیای پس از او تا روز قیامت است.

(تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۶، ص۳۷۶/ بحار الأنوار، ج۳۳، ص۱۴۹/ نور الثقلین/ کتاب سلیم بن قیس، ص۶۴۶/ التحصین لابن طاوس، ص۶۳۵/ الاحتجاج، ج۱، ص۱۴۸)

6.سوره توبه ، آیه 122 :

"وَ ما كانَ الْمُؤْمِنُونَ لِيَنْفِرُوا كَافَّةً فَلَوْ لا نَفَرَ مِنْ كُلِّ فِرْقَةٍ مِنْهُمْ طائِفَةٌ لِيَتَفَقَّهُوا فِي الدِّينِ وَ لِيُنْذِرُوا قَوْمَهُمْ إِذا رَجَعُوا إِلَيْهِمْ لَعَلَّهُمْ يَحْذَرُونَ "

"و شايسته نيست مؤمنان همگى [به‌سوى ميدان جهاد] كوچ كنند. چرا از هر گروهى از آنان، طايفه‌اى كوچ نمى‌كند [تا طايفه‌اى در مدينه بماند]، كه در دين [و معارف و احكام اسلام] آگاهى يابند و به‌هنگام بازگشت به‌سوى قوم خود، آن‌ها را بيم دهند؟! شايد [از مخالفت فرمان پروردگار] بترسند و خوددارى كنند!"

تفسیر ولایی :

امام صادق (علیه السلام) : محمّدبن‌مسلم گوید: به امام صادق (علیه السلام) عرض کردم: «خدا خیرتان دهد، شکایت شما به ما رسید و ناراحت شدیم، بهتر است که به اطّلاع ما برسانی یا او [عالم] را برای ما تعیین کنی»؟ فرمود: «همانا علی (علیه السلام) عالم بود و علم به ارث می‌رسد. هیچ عالمی نمی‌میرد، مگر اینکه پس از او کسی باقی بماند که علم او را دارد یا هرچه که خدا می‌خواهد». عرض کردم: «آیا مردم حق دارند که هرگاه عالمی مُرد، عالم پس از او را نشناسند»؟ فرمود: «امّا اهل این شهر [مدینه] خیر و امّا شهرهای دیگر، پس [عذرشان] به‌اندازه‌ی فاصله‌ی ایشان با اینجاست. همانا خدا می‌فرماید: "وَ مَا کَان المُؤْمِنُونَ لِیَنفِرُواْ کَآفَّةً فَلَوْلاَ نَفَرَ مِن کُلِّ فِرْقَةٍ مِّنْهُمْ طَآئِفَةٌ لِّیَتَفَقَّهُواْ فِی الدِّینِ وَ لِیُنذِرُواْ قَوْمَهُمْ إِذَا رَجَعُواْ إِلَیْهِمْ لَعَلَّهُمْ یَحْذَرُونَ"».

(تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۶، ص۳۹۰ / البرهان/ بحار الأنوار، ج۲۷، ص۲۹۵/ علل الشرایع، ج۲، ص۵۹۱/ نور الثقلین/ الکافی، ج۱، ص۳۷۹)

7.سوره توبه ، آیه 128 :

"لَقَدْ جاءَكُمْ رَسُولٌ مِنْ أَنْفُسِكُمْ عَزيزٌ عَلَيْهِ ما عَنِتُّمْ حَريصٌ عَلَيْكُمْ بِالْمُؤْمِنينَ رَؤُفٌ رَحيمٌ "

"به يقين، پيامبرى از ميان شما به‌سويتان آمد كه رنج‌هاى شما بر او سخت است و اصرار بر هدايت شما دارد و نسبت به مؤمنان، رئوف و مهربان است."

تفسیر ولایی :

1.امام صادق (علیه السلام) : ثعلبه از امام صادق (علیه السلام) نقل می‌کند: «خدای تبارک‌وتعالی فرمود:" لَقَدْ جَاءکُمْ رَسُولٌ مِّنْ أَنفُسِکُمْ"؛ خطاب به ماست، عَزِیزٌ عَلَیْهِ مَا عَنِتُّمْ؛ این هم درباره‌ی ماست؛ "حَرِیصٌ عَلَیْکُم" درباره‌ی ماست، "بِالْمؤْمِنِینَ رَؤُوفٌ رَّحِیمٌ"، در این قسمت چهارم، مؤمنین با ما شریک شده‌اند. آن سه قسمت اوّل اختصاص به ما دارد».

(تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۶، ص۴۰۴ / البرهان/ نور الثقلین/ بحار الأنوار، ج۲۴، ص۳۲۹/ العیاشی، ج۲، ص۱۱۸)

2.امام باقر (علیه السلام) : عبدالله‌بن‌سلیمان از امام باقر (علیه السلام) نقل می‌کند که فرمود: "لَقَدْ جَاءکُمْ رَسُولٌ مِّنْ أَنفُسِکُمْ" از ما است، عَزِیزٌ عَلَیْهِ ما عَنِتُّمْ؛ آنچه ما را می­رنجاند. "حَرِیصٌ عَلَیْکُمْ"؛ یعنی بر ما، "بِالْمُؤْمِنِینَ رَؤُفٌ رَحِیمٌ"؛ به شیعیان ما رئوف و مهربان است. سه قسمت برای ما است و یک چهارم برای شیعیان ماست.

(تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۶، ص۴۰۴ / البرهان/ نور الثقلین/ العیاشی، ج۲، ص۱۱۸/ بحار الأنوار، ج۲۴، ص۳۲۹/ مشکاهًْ الأنوار، ص۹۵)

*سوره ی یونس :

8.سوره یونس ، آیه 2 :

"أَ كانَ لِلنَّاسِ عَجَباً أَنْ أَوْحَيْنا إِلى رَجُلٍ مِنْهُمْ أَنْ أَنْذِرِ النَّاسَ وَ بَشِّرِ الَّذينَ آمَنُوا أَنَّ لَهُمْ قَدَمَ صِدْقٍ عِنْدَ رَبِّهِمْ قالَ الْكافِرُونَ إِنَّ هذا لَساحِرٌ مُبينٌ "

"آيا براى مردم، موجب شگفتى بود كه به مردى از آن‌ها وحى فرستاديم [و گفتيم]: «مردم را [از عواقب كفر و گناه] بيم ده، و به كسانى كه ايمان آورده‌اند بشارت ده كه براى آن‌ها، سابقه‌ي نيك (نيكنامى و پاداش) نزد پروردگارشان است»؟! [امّا] كافران گفتند: «اين مرد، ساحر آشكارى است»!"

تفسیر ولایی :

1.امام صادق (علیه السلام) : [در مورد سخن خداوند متعال]: "بَشِّر الَّذینَ آمَنُوا أَنَّ لَهُمْ قَدَمَ صِدْقٍ عِنْدَ رَبِّهِمْ"؛ فرمود: «[مقصود]، ولایت امیرالمؤمنین (علیه السلام) است».

(تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۶، ص۴۱۸ / الکافی، ج۱، ص۴۲۲/ بحار الأنوار، ج۲۴، ص۴۰/ بشارهًْ المصطفی، ج۲، ص۲۶۱/ تأویل الآیات الظاهرهًْ، ص۲۱۹/ العیاشی، ج۲، ص۱۱۹/ نور الثقلین/ البرهان)

2.امام صادق (علیه السلام) : [منظور] پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) و ائمّه (ع) هستند.

(تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۶، ص۴۲۰ / بحار الأنوار، ج۲۴، ص۴۰)

9.سوره یونس ، آیه 5 :

"هُوَ الَّذي جَعَلَ الشَّمْسَ ضِياءً وَ الْقَمَرَ نُوراً وَ قَدَّرَهُ مَنازِلَ لِتَعْلَمُوا عَدَدَ السِّنينَ وَ الْحِسابَ ما خَلَقَ اللهُ ذلِكَ إِلاَّ بِالْحَقِّ يُفَصِّلُ الْآياتِ لِقَوْمٍ يَعْلَمُونَ "

"او كسى است كه خورشيد را روشنايى‌بخش و ماه را نورافشان قرار داد؛ و براى آن منزلگاه‌هايى مقدّر كرد، تا عدد سال‌ها و حساب [زمان] را بدانيد؛ خداوند اين را جز به حق نيافريده ‌است؛ او آيات [خود را] براى گروهى كه آماده درك حقايقند، شرح مى‌دهد."

تفسیر ولایی :

پیامبر (صلی الله علیه و آله) : از جابربن‌عبدالله نقل است: پیامبر (صلی الله علیه و آله) در خطاب به اصحاب فرمود: «از خورشید پیروی کنید. پس آنگاه که خورشید غروب کرد، از ماه پیروی کنید. آنگاه که ماه غروب کرد از زهره پیروی کنید. آنگاه که زهره غروب کرد از فَرقَدان (نام دو ستاره قطبی) پیروی کنید». اصحاب عرض کردند: «ای رسول خدا (صلی الله علیه و آله)! منظور از خورشید، ماه، زهره و فرقدان چیست»؟ فرمود: «خورشید منم؛ علی (علیه السلام) ماه است؛ فاطمه (سلام الله علیها) زهره و فرقدان، حسن و حسین (علیها السلام) هستند».

(تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۶، ص۴۲۴ / معانی الأخبار، ص۱۱۵/ بحار الأنوار، ج۲۴، ص۷۶)

10.سوره یونس ، آیه 15 :

"وَ إِذا تُتْلى عَلَيْهِمْ آياتُنا بَيِّناتٍ قالَ الَّذينَ لا يَرْجُونَ لِقاءَنَا ائْتِ بِقُرْآنٍ غَيْرِ هذا أَوْ بَدِّلْهُ قُلْ ما يَكُونُ لي أَنْ أُبَدِّلَهُ مِنْ تِلْقاءِ نَفْسي إِنْ أَتَّبِعُ إِلاَّ ما يُوحى إِلَيَّ إِنِّي أَخافُ إِنْ عَصَيْتُ رَبِّي عَذابَ يَوْمٍ عَظيمٍ "

"و هنگامى‌كه آياتِ روشنِ ما بر آن‌ها خوانده مى‌شود، كسانى كه اميد و ايمان به لقاى ما [و روز رستاخيز] ندارند مى‌گويند: «قرآنى غير از اين بياور، يا آن را تغيير ده. [و آيات نكوهش بت‌ها را بردار]» بگو: «براى من روا نيست كه از پيش خود آن را تغيير دهم؛ فقط از چيزى كه بر من وحى مى‌شود، پيروى مى‌كنم. من اگر پروردگارم را نافرمانى كنم، از مجازاتِ روزِ بزرگ [قيامت] مى‌ترسم!"

تفسیر ولایی :

1.امام صادق (علیه السلام) : از ابو السَفاتِج از قول امام صادق (علیه السلام) در تفسیر این آیه "ائْتِ بِقُرْآنٍٍ غَیْرِ هَذَا أَوْ بَدِّلْهُ" [نقل شده است که فرمود]: منظور، امیرمؤمنان علیّ‌بن‌ابی‌طالب (علیه السلام) است. [که مخالفان درخواست تغییر منصب جانشینی او را داشتند] و "قُلْ مَا یَکُونُ لِی أَنْ أُبَدِّلَهُ مِن تِلْقَاءِ نَفْسِی إِنْ أَتَّبِعُ إِلاَّ مَا یُوحَی إِلَیٍَّ" یعنی درباره‌ی علیّ‌بن‌ابی‌طالب امیرمؤمنان (علیه السلام) [انتصاب او به جانشینی از جانب من (پیامبر (صلی الله علیه و آله)) نبوده است].

(تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۶، ص۴۳۴ / بحار الأنوار، ج۳۶، ص۷۹/ القمی، ج۱، ص۳۰۹)

2.امام باقر (علیه السلام) : از ابوحمزه‌ی ثمالی نقل شده است: از امام باقر (علیه السلام) در مورد آیه‌ی "ائْتِ بِقُرْآنٍ غَیْرِ هذا أَوْ بَدِّلْهُ" پرسیدم. امام فرمود: «این کلام دشمنان خداوند به رسول خدا (صلی الله علیه و آله) در مورد جانشین ایشان است که [می‌گفتند]: «ای کاش پیامبر (صلی الله علیه و آله) امامی (فردی) غیر از علی (علیه السلام) معرفی می‌کرد یا دیگری را جای او قرار می‌داد»؛ درحالی‌که می‌دانستند خداوند سخن آنان را قبول نمی‌کند. خدا نیز در ردّ سخنان آنان فرمود: "قُلْ ما یَکُونُ لِی أَنْ أُبَدِّلَهُ مِنْ تِلْقاءِ نَفْسِی" امیرالمؤمنین (علیه السلام) را و "إِنْ أَتَّبِعُ إِلَّا ما یُوحی إِلَیَّ" در مورد علی (علیه السلام) این همان مراد آیه "ائْتِ بِقُرْآنٍ غَیْرِ هذا أَوْ بَدِّلْهُ" می‌باشد.

(تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۶، ص۴۳۴ / بحار الأنوار، ج۳۶، ص۱۳۸/ بحار الأنوار، ج۳۷، ص۱۶۱؛ بتفاوت یسیر/ فرات الکوفی، ص۱۷۷)

11.سوره یونس ، آیه 25 :

“وَ اللهُ يَدْعُوا إِلى دارِ السَّلامِ وَ يَهْدي مَنْ يَشاءُ إِلى صِراطٍ مُسْتَقيمٍ”

“و خداوند به سراى صلح و آرامش دعوت مى‌كند؛ و هركس را بخواهد [و شايسته ببيند]، به راه راست هدايت مى‌نمايد.”

تفسیر ولایی :

امام سجّاد (علیه السلام ) : وَ یَهْدِی مَن یَشَاء إِلَی صِرَاطٍ مُّسْتَقِیمٍ؛ مقصود از صراط مستقیم، ولایت علی‌ّبن‌ابی‌طالب (علیه السلام) است.

(تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۶، ص۴۵۰/ بحار الأنوار، ج۳۵، ص۳۶۵/ المناقب، ج۳، ص۷۴/ تأویل الآیات الظاهرهًْ، ص۲۲۰/ فرات الکوفی، ص۱۷۷/ شواهد التنزیل، ج۱، ص۳۴۶/ الصراط المستقیم، ج۱، ص۲۸۴/ البرهان)

12.سوره یونس ،آیه 35 :

"قُلْ هَلْ مِنْ شُرَكائِكُمْ مَنْ يَهْدي إِلَى الْحَقِّ قُلِ اللهُ يَهْدي لِلْحَقِّ أَ فَمَنْ يَهْدي إِلَى الْحَقِّ أَحَقُّ أَنْ يُتَّبَعَ أَمَّنْ لا يَهِدِّي إِلاَّ أَنْ يُهْدى فَما لَكُمْ كَيْفَ تَحْكُمُونَ "

"بگو: «آيا هيچ‌يك از معبودهاى شما، به‌سوى حق هدايت مى‌كند»؟! بگو: «تنها خدا به حق هدايت مى‌كند. آيا كسى كه هدايت به‌سوى حق مى‌كند براى پيروى شايسته‌تر است، يا آن كس كه هدايت نمى‌شود مگر هدايتش كنند؟! شما را چه مى‌شود، چگونه داورى مى‌كنيد»؟!"

تفسیر ولایی :

1.امام رضا (علیه السلام) : خداوند متعال به پیامبران و ائمّه (ع) توفیق داده و از خزانه‌ی دانش و حکمت خویش چنان به ایشان ارزانی می‌دارد که در حقّ هیچ‌کس چنین نمی‌کند و در نتیجه، دانش آنان، فوق علم مردم زمانه‌ی ایشان است. این معنا در این آیه وارد شده است: أَفَمَن یَهْدِی إِلَی الحَقِّ أَحَقُّ أَن یُتَّبَعَ أَمَّن لاَّ یَهِدِّیَ إِلاَّ أَن یُهْدَی فَمَا لَکُمْ کَیْفَ تَحْکُمُونَ.

(تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۶، ص۴۶۲/ الکافی، ج۱، ص۲۰۱/ بحار الأنوار، ج۲۵، ص۱۲۷/ الاحتجاج، ج۲، ص۴۳۶/ الأمالی للصدوق، ص۶۷۷/ تحف العقول، ص۴۳۹/ عیون أخبار الرضا (ج۱، ص۲۲۰/ الغیبهًْ للنعمانی، ص۲۲۱/ کمال الدین، ج۲، ص۶۷۸/ معانی الأخبار، ص۱۰۰/ نور الثقلین/ البرهان)

2.امام علی (علیه السلام) : خدا شما را هدایت نماید! کلام مرا بشنوید و چون شما را امر نمایم، امر مرا اطاعت کنید. که به خدا قسم! اگر امر مرا اطاعت کنید، گمراه نمی‌شوید و اگر عصیان ورزید و با من مخالفت نمایید، رستگار نخواهید شد. خداوند متعال فرموده است: «أَ فَمَنْ یَهْدِی إِلَی الْحَقِّ أَحَقُّ أَنْ یُتَّبَعَ أَمَّنْ لا یَهِدِّی إِلَّا أَنْ یُهْدی فَما لَکُمْ کَیْفَ تَحْکُمُون».

(تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۶، ص۴۶۲/ بحار الأنوار، ج۳۰، ص۲۳/ نور الثقلین)

3.امام باقر (علیه السلام) : أَفَمَن یَهْدِی إِلَی الحَقِّ أَحَقُّ أَن یُتَّبَعَ أَمَّن لاَّ یَهِدِّیَ إِلاَّ أَن یُهْدَی فَمَا لَکُمْ کَیْفَ تَحْکُمُونَ مصداق مَن یَهْدِی إِلَی الحَقِّ، محمّد (صلی الله علیه و آله) و پس از او، آل محمّد(صلی الله علیه و آله) هستند. امّا [منظور از] مَنْ لاَّ یَهِدِّیَ إِلاَّ أَن یُهْدَی، مخالفانِ اهل بیت پیامبر (صلی الله علیه و آله) اعم از قریش و دیگران هستند.

(تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۶، ص۴۶۶/ بحار الأنوار، ج۹، ص۲۱۳/ القمی ج:۱، ص۳۱۲/ نور الثقلین/ البرهان)

13.سوره یونس ، آیه 46 :

"وَ إِمَّا نُرِيَنَّكَ بَعْضَ الَّذي نَعِدُهُمْ أَوْ نَتَوَفَّيَنَّكَ فَإِلَيْنا مَرْجِعُهُمْ ثُمَّ اللهُ شَهيدٌ عَلى ما يَفْعَلُونَ "

"اگر ما، پاره‌اى از مجازات‌هايى را كه به آن‌ها وعده مى‌دهيم، به تو نشان دهيم، و يا [پيش از آنكه گرفتار عذاب شوند]، تو را از دنيا ببريم، در هر حال، بازگشتشان به‌سوى ماست؛ و خداوند بر آنچه آن‌ها انجام مى‌دادند گواه است."

تفسیر ولایی :

علیّ‌بن‌ابراهیم (رحمة الله علیه) : [در تو ضیح آیه، روایت کرده است که]: ای محمّد (صلی الله علیه و آله)! "وَ إِمَّا نُرِیَنَّکَ بَعْضَ الَّذِی نَعِدُهُمْ" اگر ما بخشی از آنچه را که به آن‌ها وعده می‌دهیم، یعنی رجعت و قیام قائم (عجل الله تعالی فرجه الشریف) را به تو بنمایانیم "أَوْ نَتَوَفَّیَنَّکَ" یا قبل از نشان‌دادن آن‌ها تو را بمیرانیم، در هر صورت "فَإِلَیْنا مَرْجِعُهُمْ ثُمَّ اللهُ شَهِیدٌ عَلی ما یَفْعَلُونَ".

(تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۶، ص۴۷۸ / القمی، ج۱، ص۳۱۲)

14.سوره یونس ، آیه 51 :

"أَ ثُمَّ إِذا ما وَقَعَ آمَنْتُمْ بِهِ آلْآنَ وَ قَدْ كُنْتُمْ بِهِ تَسْتَعْجِلُونَ "

"آيا پس از آنكه [عذاب] واقع شد، آنگاه به آن ايمان مى‌آوريد؟! [به شما گفته مى‌شود]:حالا [چه سودى دارد]؟! در‌حالى‌كه قبلاً براى آن عجله مى‌كرديد!"

تفسیر ولایی :

علیّ‌بن‌ابراهیم (رحمة الله علیه) : "أَثُمَّ إِذَا مَا وَقَعَ آمَنْتُم بِهِ" یعنی آن وقت رجعت را باور می‌کنید و به آنان گفته می‌شود: آلْآنَ به امیرمؤمنان (علیه السلام) ایمان می‌آورید! "وَ قَدْ کُنْتُمْ بِهِ تَسْتَعْجِلُون".

(تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۶، ص۴۸۲ / القمی، ج۱، ص۳۱۲/ البرهان)

15.سوره یونس ، آیه 53 :

"وَ يَسْتَنْبِئُونَكَ أَ حَقٌّ هُوَ قُلْ إي وَ رَبِّي إِنَّهُ لَحَقٌّ وَ ما أَنْتُمْ بِمُعْجِزينَ "

"از تو مى‌پرسند: «آيا آن [وعده‌ي مجازات الهى] حقّ است»؟ بگو: «آرى، به پروردگارم سوگند، قطعاً حق است؛ و شما نمى‌توانيد [از مجازات الهى] فرار كنيد»."

تفسیر ولایی :

1.امام صادق (علیه السلام) : وَ یَسْتَنْبِئُونَکَ أَ حَقٌّ هُوَ یعنی از تو (پیامبر (صلی الله علیه و آله)) می‌پرسند آیا آنچه درباره‌ی علی (علیه السلام) می‌گویی حق است؟ قُلْ إِی وَ رَبِّی إِنَّهُ لَحَقٌّ وَ ما أَنْتُمْ بِمُعْجِزِینَ.

(تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۶، ص۴۸۲/ الکافی، ج۱، ص۴۳۰/ بحار الأنوار، ج۲۴، ص۳۵۱/ تأویل الآیات الظاهرهًْ، ص۲۲۱/ المناقب، ج۳، ص۳۹/ نور الثقلین)

2.امام باقر (علیه السلام) ]در تفسیر این آیه فرمود]: [ای محمّد (صلی الله علیه و آله)] از تو سؤال می‌کنند آیا علی (علیه السلام) وصیّ تو است؟ قُلْ إِی وَ رَبِّی بگو: آری! به خدا قسم او وصیّ من است.

(تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۶، ص۴۸۲/ بحار الأنوار، ج۲۴، ص۳۵۱/ بحار الأنوار، ج۳۸، ص۲۷/ تأویل الآیات الظاهرهًْ، ص۲۲۱/ المناقب، ج۳، ص۶۱)

16.سوره یونس ، آیه 57 :

"يا أَيُّهَا النَّاسُ قَدْ جاءَتْكُمْ مَوْعِظَةٌ مِنْ رَبِّكُمْ وَ شِفاءٌ لِما فِي الصُّدُورِ وَ هُدىً وَ رَحْمَةٌ لِلْمُؤْمِنينَ "

"اى مردم! اندرزى از سوى پروردگارتان براى شما آمده است؛ و درمانى براى آنچه در سينه‌هاست؛ و هدايت و رحمتى است براى مؤمنان."

تفسیر ولایی :

امام کاظم (علیه السلام) : از محمّدبن‌فضَیل نقل شده: از امام کاظم (علیه السلام) درباره‌ی این سخن خدا؛ در آن، شفا برای مردم است. (نحل/۶۹) پرسیدم. حضرت فرمود: «مراد علمی است که از امیرالمؤمنین علیّ‌بن‌ابیطالب (علیه السلام) صادر می‌شود که آن، شفاء (درمان) است. چنانکه خدا فرموده‌است: "شِفاءٌ لِما فِی الصُّدُورِ"».

(تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۶، ص۴۸۶ / بحار الأنوار، ج۲۴، ص۱۱۳/ فرات الکوفی، ص۲۳۵)

17.سوره یونس ، آیه 58 :

"قُلْ بِفَضْلِ اللهِ وَ بِرَحْمَتِهِ فَبِذلِكَ فَلْيَفْرَحُوا هُوَ خَيْرٌ مِمَّا يَجْمَعُونَ "

"بگو: «تنها به فضل خدا و رحمت او بايد خوشحال شوند؛ كه اين، از تمام آنچه گردآورى مى‌كنند، بهتر است.»"

تفسیر ولایی :

1.امام باقر (علیه السلام) : منظور از بِفَضْلِ الله، رسول خدا (صلی الله علیه و آله) و مقصود از رَحْمَتُهُ امیرمؤمنان (علیه السلام) است.

(تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۶، ص۴۸۶/ بحار الأنوار، ج۳۵، ص۴۲۵/ فرات الکوفی، ص۱۷۹/ بحار الأنوار، ج۳۵، ص۴۲۳/ القمی، ج۱، ص۳۱۳/ المناقب، ج۴، ص۱۸۰/ البرهان)

2.امام علی (علیه السلام) : از امیرالمؤمنین (علیه السلام) نقل شده که در تفسیر آیه‌ی قُلْ بِفَضْلِ اللهِ وَ بِرَحْمَتِهِ فَبِذَلِکَ فَلْیَفْرَحُواْ. فرمود: «شیعیان ما باید به ما [و تبعیت از ولایت ما] خوشحال باشند؛ زیرا این از طلاها و نقره‌هایی که به دشمنان ما عطا شده است، بهتر است»

(تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۶، ص۴۸۸/ بحار الأنوار، ج۲۴، ص۶۱/ تأویل الآیات الظاهرهًْ، ص۲۲۲؛ «فلیفرحوا» بدلٌ «فلیَفرَح بنا»/ العیاشی، ج۲، ص۱۲۴/ نور الثقلین/ البرهان)

3.پیامبر (صلی الله علیه و آله) : قُلْ بِفَضْلِ اللهِ وَ بِرَحْمَتِهِ کسی که خداوند، محبّت ما اهل بیت (ع) را روزی او کند، این محبّت برای او بهتر از پادشاهی دشمنان ماست؛ خَیْرٌ مِّمَّا یَجْمَعُونَ.

(تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۶، ص۴۹۰/ فرات الکوفی، ص۱۸۰)

18.سوره یونس ، آیه 62 :

"أَلا إِنَّ أَوْلِياءَ اللهِ لا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَ لا هُمْ يَحْزَنُونَ "

"آگاه باشيد! [دوستان و] اولياى خدا، نه ترسى بر آن‌هاست و نه اندوهگين مى‌شوند."

تفسیر ولایی :

1.امام علی (علیه السلام) : عبدالرّحمن‌بن‌سالم اشل از عدّه‌ای از علماء و بزرگان نقل می‌کند که ]زمانی در حضور امام علی (علیه السلام) بودند که] امام علی (علیه السلام)، آیه‌ی أَلا إِنَّ أَوْلِیَاءَ اللهِ لاَ خَوْفٌ عَلَیْهِمْ وَ لاَ هُمْ یَحْزَنُونَ را تلاوت کرد و سپس پرسید: «آیا می‌دانید أَوْلِیَاءَ اللهِ چه کسانی هستند»؟ آن بزرگان جواب دادند: «[نخیر، نمی‌دانیم]، ای امیرمؤمنان! چه کسانی هستند»؟ فرمود: «آنان، ما هستیم و کسانی که پس از ما از ما تبعیّت و پیروی کند. خوشا به حال ما و خوشا به سعادت آنان؛ البتّه بیشتر برای آنان مایه‌ی خشنودی و سعادت است». ...

(تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۶، ص۴۹۲/ بحار الأنوار، ج۶۵، ص۳۴/ العیاشی، ج۲، ص:۱۲۴/ نور الثقلین/ البرهان)

2.امام صادق (علیه السلام) : خوشا به حال شیعیان قائم (عجل الله تعالی فرجه الشریف) ما! کسانی که در غیبتش منتظر ظهور او هستند و درحال ظهورش نیز فرمانبردار اویند. آنان اولیای خدا هستند که لا خَوْفٌ عَلَیْهِمْ وَ لا هُمْ یَحْزَنُونَ نه خوفی بر آن‌هاست و نه اندوهگین می‌شوند.

(تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۶، ص۵۰۰/ نور الثقلین)

19.سوره یونس ، آیه 63 :

"الَّذينَ آمَنُوا وَ كانُوا يَتَّقُونَ "

"همان كسانى كه ايمان آوردند، و [از مخالفت فرمان خدا، پيوسته] پرهيز مى‌كردند."

تفسیر ولایی :

امام صادق (علیه السلام) : جابر از امام صادق (علیه السلام) نقل کرده؛ زمانی‌که آخرین نفس، در سینه‌ی مؤمن حبس شود، [هنگام مرگ] رسول خدا (صلی الله علیه و آله) را می‌بیند که می‌فرماید: «بشارت باد بر تو که من رسول خدا (صلی الله علیه و آله) و پیامبر تو هستم»! و علی‌ّبن‌ابی‌طالب (علیه السلام) را می‌بیند که می‌فرماید: «من کسی هستم که دوستش می‌داشتی و امروز به سودِ تو خواهم بود». [جابر گوید]: عرض کردم: «مولای من! کسی که این صحنه را ببیند به دنیا برمی‌گردد»؟ فرمود: «هنگامی‌که این صحنه را ببیند خواهد مُرد». و فرمود: «این مطلب در این آیه از قرآن آمده که می‌فرماید: "الَّذِینَ آمَنُوا وَ کانُوا یَتَّقُونَ، لَهُمُ الْبُشْری فِی الحَیاةِ الدُّنْیا وَ فِی الْآخِرَةِ لا تَبْدِیلَ لِکَلِماتِ اللهِ ذلِکَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِیمُ"؛ امام (علیه السلام) فرمود: «خداوند [در این آیه] آن‌ها را در دنیا و آخرت به دوست‌داشتن ایشان و به بهشت بشارت دهد؛ و این بشارتی است که وقتی مؤمن آن را ببیند از ترس، ایمنی یابد».

(تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۶، ص۵۰۰ / بحار الأنوار، ج۳۶، ص۱۱۵)

20.سوره یونس ، آیه 64 :

"لَهُمُ الْبُشْرى فِي الْحَياةِ الدُّنْيا وَ فِي الْآخِرَةِ لا تَبْديلَ لِكَلِماتِ اللهِ ذلِكَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظيمُ "

"شادمانى [حقيقى] در زندگى دنيا و در آخرت تنها براى آن‌هاست؛ وعده‌هاى الهى تخلّف‌ناپذير است! اين است آن رستگارى و پيروزى بزرگ!"

تفسیر ولایی :

1.امام صادق (علیه السلام) : [این آیه] معنایش این است که هنگام مرگ، حضرت محمّد (صلی الله علیه و آله) و علی (علیه السلام) مژده‌ی ورود به بهشت را به او می‌دهند.

(تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۶، ص۵۰۲ / بحار الأنوار، ج۶، ص۱۹۱/ المناقب، ج۳، ص۲۲۳/ البرهان)

2.امام باقر (علیه السلام): "لَهُمُ الْبُشْری فِی الحَیاةِ الدُّنْیا وَ فِی الْآخِرَةِ" [یعنی] امام، آن‌ها را بشارت می‌دهد به قیام قائم (عجل الله تعالی فرجه الشریف) و ظهور آن جناب و کشتن دشمنان و نجات در آخرت و رسیدن به خدمت حضرت محمّد (صلی الله علیه و آله) و ائمّه (ع) در حوض کوثر.

(تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۶، ص۵۰۲ الکافی، ج۱، ص۴۲۹/ بحار الأنوار، ج۲۴، ص۳۵۳/ نور الثقلین)

21.سوره یونس ، آیه 87 :

"وَ أَوْحَيْنا إِلى مُوسى وَ أَخيهِ أَنْ تَبَوَّءا لِقَوْمِكُما بِمِصْرَ بُيُوتاً وَ اجْعَلُوا بُيُوتَكُمْ قِبْلَةً وَ أَقيمُوا الصَّلاةَ وَ بَشِّرِ الْمُؤْمِنينَ "

"و به موسى و برادرش وحى كرديم كه: «براى قوم خود، خانه‌هايى در سرزمين مصرآماده كنيد؛ و خانه‌هايتان را مقابل يكديگر [و متمركز] قراردهيد؛ و نماز را برپا داريد؛ و به مؤمنان بشارت ده [كه سرانجام پيروز مى‌شوند]»."

تفسیر ولایی :

پیامبر (صلی الله علیه و آله) : خداوند به پیامبرش، موسی (علیه السلام) وحی کرد که؛ «مسجد پاکی را برای من بساز که جز تو و هارون (علیه السلام) و دو پسر هارون (علیه السلام) در آن سکونت نکنند». و خداوند به من نیز وحی کرد که مسجد پاکی را بنا کنم که جز من، علی (علیه السلام)، فاطمه (سلام الله علیها) و دو پسر علی (علیها السلام) کسی در آن سکونت نکند.

(تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۶، ص۵۱۸ / بحار الأنوار، ج۳۹، ص۳۱/ البرهان)

22.سوره یونس ، آیه 94 :

"فَإِنْ كُنْتَ في شَكٍّ مِمَّا أَنْزَلْنا إِلَيْكَ فَسْئَلِ الَّذينَ يَقْرَؤُنَ الْكِتابَ مِنْ قَبْلِكَ لَقَدْ جاءَكَ الْحَقُّ مِنْ رَبِّكَ فَلا تَكُونَنَّ مِنَ المُمْتَرينَ "

"و اگر در آنچه بر تو نازل كرده‌ايم ترديدى دارى، از كسانى كه پيش از تو كتاب آسمانى را مى‌خواندند بپرس؛ به يقين، حق از طرف پروردگارت به تو رسيده است؛ بنابراين، هرگز از ترديدكنندگان مباش! [مسلّماً او ترديدى نداشت و اين درسى براى مردم بود]!"

تفسیر ولایی :

پیامبر (صلی الله علیه و آله) : ابن‌مسعود از پیامبر (صلی الله علیه و آله) نقل کرده است: وقتی مرا به معراج بردند، با جبرئیل به آسمان چهارم رسیدم. پس خانه‌ای از یاقوت قرمز دیدم. جبرئیل فرمود: «ای محمّد (صلی الله علیه و آله) این بیت‌المعمور است که خداوند آن را پنجاه‌هزار سال قبل از آفرینش آسمان‌ها و زمین‌ها آفرید. اینک بایست و به‌سوی آن نماز بخوان». پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) فرمود: «خداوند انبیاء (را جمع نمود. جبرئیل همه را پشت سر من به صف قرار داد و من با آن‌ها نماز خواندم. پس از پایان نماز، فرستاده‌ای از جانب خدای تعالی آمده و گفت: «ای محمّد (صلی الله علیه و آله)! خدایت سلام می‌رساند و می‌گوید از پیامبران (بپرس با چه خصوصیّتی آن‌ها را قبل از تو، به رسالت مبعوث نموده‌ام»؟ به آن‌ها گفتم: «ای پیامبران (! خداوند شما را با چه خصوصیّتی ارسال نموده است»؟ همگی جواب دادند: «با شرط ولایت تو و ولایت علیّ‌بن‌ابی‌طالب (علیه السلام)». این سخن خدا اشاره به آن مطلب است: از رسولانی که پیش از تو فرستادیم بپرس. (زخرف/۴۵)

(تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۶، ص۵۴۶ / بحار الأنوار، ج۲۶، ص۳۰۷)

23.سوره یونس ، آیه 101 :

"قُلِ انْظُرُوا ما ذا فِي السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ ما تُغْنِي الْآياتُ وَ النُّذُرُ عَنْ قَوْمٍ لا يُؤْمِنُونَ "

"بگو: «نگاه كنيد چه چيز [از آيات عظمت خدا] در آسمان‌ها و زمين است»؟ امّا اين آيات و انذارها براى كسانى كه [به ‌خاطر لجاجت] ايمان نمى‌آورند مفيد نخواهد بود."

تفسیر ولایی :

امام صادق (علیه السلام) : از داوود رِقّی نقل است: «از امام صادق (علیه السلام) تفسیر این آیه را پرسیدم:" وَ مَا تُغْنِی الآیَاتُ وَ النُّذُرُ عَن قَوْمٍ لاَّ یُؤْمِنُونَ"». حضرت فرمود: «"الآیَاتُ"، آل محمّد (صلی الله علیه و آله) هستند و "النُّذُر"، پیامبران (ع) هستند».

(تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۶، ص۵۷۶ / الکافی، ج۱، ص۲۰۷/ بحار الأنوار، ج۲۳، ص۲۰۶/ القمی، ج۱، ص۳۲۰/ تأویل الآیات الظاهرهًْ، ص۲۲۸/ نور الثقلین/ البرهان)

24.سوره یونس ، آیه 102 :

"فَهَلْ يَنْتَظِرُونَ إِلاَّ مِثْلَ أَيَّامِ الَّذينَ خَلَوْا مِنْ قَبْلِهِمْ قُلْ فَانْتَظِرُوا إِنِّي مَعَكُمْ مِنَ الْمُنْتَظِرينَ "

"آيا آن‌ها [چيزى] جز همانند روزهاى [مجازات] پيشينيان را انتظار مى‌كشند؟! بگو: «شما انتظار بكشيد، من نيز با شما انتظار مى‌كشم»!"

تفسیر ولایی :

امام رضا (علیه السلام) : از محمّدبن‌فضیل نقل است که گفته است: از امام رضا (علیه السلام) درباره‌ی موضوع فَرَج پرسیدم. فرمود: «مگر نمی‌دانی که انتظار فَرَج، بخشی از فَرَج است؟ و خداوند نیز فرموده است: "فَانتَظِرُواْ إِنِّی مَعَکُم مِّنَ الْمنتَظِرِینَ"».

(تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۶، ص۵۷۸ / نور الثقلین/ البرهان)

*سوره هود :

25.سوره هود ، آیه 4 :

"إِلَى اللهِ مَرْجِعُكُمْ وَ هُوَ عَلى‌ كُلِّ شَيْ‌ءٍ قَديرٌ "

"]بدانيد] بازگشت شما به‌سوى «اللَّه» است، و او بر هر چيز تواناست!"

تفسیر ولایی :

1.پیامبر (صلی الله علیه و آله) : مقصود [از صاحب فضیلت] من هستم و علیّ‌بن‌ابی‌طالب (علیه السلام) و خاندان من که مرا پیروی می‌کنند.

(تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۶، ص۵۸۶/ کشف الیقین، ص۳۷۳ )

2.امام باقر (علیه السلام) : وَ یُؤْتِ کُلَّ ذِی فَضْلٍ فَضْلَهُ؛ منظور از [صاحب فضیلت در] این آیه، علیّ‌بن‌ابی‌طالب (علیه السلام) است.

(تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۶، ص۵۸۶/ بحار الأنوار، ج۹، ص۲۱۳/ القمی، ج۱، ص۳۲۱/ شواهد التنزیل، ج۱، ص۳۵۵/ کشف الغمهًْ، ج۱، ص۳۱۷/ المناقب، ج۳، ص۹۸/ بحار الأنوار، ج۳۵، ص۴۲۴/ نور الثقلین/ البرهان)

26.سوره هود ، آیه 5 :

"أَلا إِنَّهُمْ يَثْنُونَ صُدُورَهُمْ لِيَسْتَخْفُوا مِنْهُ أَلا حينَ يَسْتَغْشُونَ ثِيابَهُمْ يَعْلَمُ ما يُسِرُّونَ وَ ما يُعْلِنُونَ إِنَّهُ عَليمٌ بِذاتِ الصُّدُورِ "

"آگاه باشید، آن‌ها [براى نجوا]، سینه‌هاشان را در کنار هم قرار مى‌دهند، تا خود [و سخنان خویش] را از او (پیامبر) پنهان دارند. آگاه باشید، آنگاه که آن‌ها لباس‌هایشان را به خود مى‌پیچند و خویش را در آن پنهان مى‌کنند، [خداوند] آنچه را پنهان مى‌کنند و آنچه را آشکار مى‌سازند مى‌داند؛ چراکه او، از اسرار درون سینه‌ها، آگاه است."

تفسیر ولایی :

1.امام باقر (علیه السلام) : "یَسْتَغْشُونَ ثِیَابَهُمْ"؛ هر وقت رسول خدا (صلی الله علیه و آله) از فضایل علی (علیه السلام) سخن می‌گفت و یا آیاتی را که در مورد او نازل شده بود بر آن‌ها تلاوت می‌کرد، لباس‌های خود را تکان می‌دادند و از جا برمی‌خواستند [و مجلس را ترک می‌کردند]. خداوند [در جواب این رفتار آنان] می‌فرماید: "یَعْلَمُ ما یُسِرُّونَ وَ ما یُعْلِنُونَ"».

(تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۶، ص۵۹۰ / بحار الأنوار، ج۳۶، ص۱۰۹/ المناقب، ج۳، ص۲۱۴)

2.امام کاظم (علیه السلام) : اگر آیه­ای درباره‌ی علی (علیه السلام) نازل می­شد، [این منافقان] رو به زمین خم می­شدند تا آن را نشنوند و سعی می‌کردند خود را از پیامبر (صلی الله علیه و آله) پنهان کنند.

(تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۶، ص۵۹۰ / بحار الأنوار، ج۳۶، ص۱۰۹/ المناقب، ج۳، ص۲۱۴)