شبهات امامت

پاسخ به شبهات امامت-مگر امام نماز میخواند
توضیحات

بسمه تعالی

سوال: بعضی می گویند زمانی که امام علی(ع) در محراب ضربت خوردند و خبر بین مردم پیچید، بعضی از مردم با تعجب گفتن که مگر علی (ع) نماز میخواند. آیا منبع روایی برای این حرف وجود دارد؟

 

پاسخ:

اگر چه منبع روایی برای عین این جمله در دست ما نیست شاید هم بوده و به دست ما نرسیده اما جملات مشابه دیگری در منابع وجود دارد که حاکی از این تفکر در بین مردمانی است که فریب حرفهای معاویه را خوردند و جملات و اقوالی وجود دارند که نشان می دهند چقدر ائمه علیهم السلام توسط دشمنانشان به استضعاف کشیده شدند و حقشان توسط آنان پایمال شد. یکی از افرادی که بر علیه امام اقدام به نشر اکاذیب کرد و شخصیت امام علی(ع) را در بین مردم ترور کرد، معاویه بود. معاویه بیست و یک سال با پیامبر خدا جنگ کرد و در سال هشتم پس از فتح مکه از ترس جان مسلمان شد. معاویه شخصیتی بسیار دنیادوست و قدرت طلب داشت و به همین خاطر حاضر به پذیرش حکومت عادلانه امام علی(ع) نبود و حسد نمی توانست بگذارد که او علم امام علی(ع)، سخاوت و بخشش های ایشان و رفتار عادلانه ایشان که محبت امام را در دل مردم ایجاد می کرد ببیند و لذا برای برگرداندن دلها از امام علی(ع) و رسیدن به قدرت و خلافت هرکاری از دستش برآمد انجام داد. معاویه خودش بعد از صلح با امام حسن (ع) به قدرت طلبی خودش اعتراف کرد و گفت که:" من به خاطر روزه گرفتن یا خواندن نماز یا حج بجا آوردن یا پرداخت زکات با شما نجنگیدم!؛ چرا که می دانستم شما این کارها را انجام می دهید، بلکه با شما جنگیدم تا بر شما امیر شوم ...( أبو الفداء اسماعیل بن عمر بن کثیر الدمشقى (م 774)، البدایة والنهایة، ج ‏8، ص131،   نشر دار الفکر، بیروت، 1407/ 1986). چند نمونه از تلاشهای معاویه برای تخریب شخصیت امام علی(ع) در زیر مورد اشاره قرار می گیرد که پراکندن  تفکر و جملات مشابهی را بین مردم با سند موثق نشان می دهد:

  1. در جنگ صفین و در زمان زنده‌بودن امام، فرد شامی از سوی لشکر معاویه به سمت سپاه امام حمله کرد و یکی از دلایل شرکت خود را در نبرد با امام علی(ع) بی‌نماز بودن امام(ع) و یارانش بیان ‌کرد. سخن آن فرد شامی این بود:
    «...
    فَإِنِّی أُقَاتِلُکُمْ لِأَنَّ صَاحِبَکُمْ لَا یُصَلِّی کَمَا ذُکِرَ لِی وَ أَنَّکُمْ لَا تُصَلُّون‏...»؛( من با شما از آن‌رو پیکار می‌کنم که بر اساس گزارشی که به من رسیده است، فرمانده شما نماز نمی‌گزارد و شما نیز نماز نمی‌گزارید...!) (نصر بن مزاحم‏، وقعة صفین‏، محقق، هارون، عبد السلام محمد، ص 354، قم، مکتبة آیة الله المرعشی النجفی‏، چاپ دوم، 1404ق؛ ابن اثیر جزری، علی بن محمد، الکامل فی التاریخ، ج 3، ص 313، بیروت، دار صادر، 1385ق؛ ابن اعثم کوفی، احمد بن اعثم، الفتوح، تحقیق، شیری، علی، ج 3، ص 118، بیروت، دار الاضواء، 1411ق.)

البته این سخن فرد شامی با واکنش شدید یکی از یاران حضرتشان مواجه شد و دروغ بودن چنین گزارشی به اطلاع او رسید .

 

  1. سخنان معاویه بالای منبر: معاویه دو تهمت بر امام علی(ع) زد یکی تهمت کفر و یکی تهمت بی نمازی. تهمت کفر را در آخر نطق هایش بالای منبر می گفت و به امام تهمت زد که امام، راه دین را بسته است و این تهمت را به همه جا نوشت تا انجام دهند واین سخن تا دوره عمربن عبد العزیز از فراز منبرها گفته وپخش میشد (امینی، 1356: ج 20/ ص 139).

 

  1. جلوگیری از شناخت فضایل امام علی(ع):

 به یکی از زعما وعقلای شام گفته شد: ابوترابی که بر سر منابر، لعن میشود را، میشناسی؟ گفته بود: او دزدی از دزدان فتنه هاست! (مسعودی، 2010 م: ج3/ ص 42).

که نشان می دهد تلاشهای معاویه چقدر بر مردم تاثیرگذار بوده است.

 

  1. جعل وتحریف احادیث:

خطیب بغدادی در تاریخ بغداد مینویسد:

«اسماعیل بن عیاش میگوید: در مسیر مصر به سمت مکه با حریز هم سفر شدم. او مدام علی (علیه السلام) را لعن میکرد و میگفت: این روایتی که نقل میکنند پیامبر به علی (علیه السلام) گفت: «انت منی بمنزله هارون من موسی»حق است ولکن شنونده اشتباه کرده. گفتم: پس صحیحش چیست؟ گفت: در واقع این چنین بوده: «أنت منی بمکان قارون من موسی» به حریز گفتم از چه کسی نقل میکنی؟ گفت: از ولید بن عبد الملک بر بالای منبر شنیدم (تاریخ بغداد، خطیب بغدادی ج 8، ص 262).

 

  1. شاهدان دروغین:

معاویه عده ای از مردم را تطمیع کرد تا شهادت بدهند که حضرت علی(ع)، عثمان را کشته است و مردی را به مدائن فرستاد که بر علیه امام علی (علیه السلام) تبلیغ کرد و ندای خونخواهی عثمان سر داد و مردم را به جنگ با حضرت علی (علیه السلام) تحریک کرد و جنگ صفین درگرفت.

 

لذا معاویه حتی قبل از ضربت خوردن و شهادت امام علی(ع) با انواع دروغ پراکنی و جعل احادیث و نسبتهای ناروا دادن به حضرت، به ترور شخصیت ایشان پرداخته بود. و این جمله که مردم بعد از شهادت امام علی(ع) گفتند که مگر علی(ع) نماز می خواند را بعضی به دنبال سند روایی اش هستند که عینا این جمله جایی نقل شده یا خیر اما صرف این جمله مهم نیست اصل این تفکر در بین فریب خوردگان توسط معاویه و عمال او مهم است که شخصیت حضرت علی(ع) آنچنان مظلوم و مورد تحریف واقع شد که شنیدن این جمله یا جملات مشابه عادی شده بود و این اوج ظلم وارد شده به خاندان اهل بیت علیهم السلام را می رساند که نه تنها عده ای با خلافت ایشان مقابله کردند بلکه بعد از به خلافت رسیدن حضرت هم دست از مبارزه بر علیه ایشان برنداشتند و با انواع مکر و حیله ها به مبارزه با شخصیت والای حضرت پرداختند و یا با حضرت رو در رو جنگ کردند و یا با شایعه پراکنی های خودشان مانع شدند که عده زیادی حرف حق را بشنوند و از امام برحق پیروی کنند. مظلومیت امام در این بود که در زمان زنده بودن پیامبر(ص) مبارزه بین مسلمانان و کافران بود و مرز مشخصی وجود داشت اما بعد از ایشان، افراد به ظاهر مسلمان اما در دل مخالف با اوامر الهی با امام شیعیان مخالفت کردند و برعلیه ایشان شورش کردند. افراد به ظاهر مسلمانی که بنا به کینه و حسدی که از اهل بیت پیامبر(ص) داشتند و حاضر نبودند حکومت عدل امام علی(ع) را بپذیرند امام علی(ع) و امامان از نسل ایشان را به استضعاف کشیده و به آنها ظلم کردند.

فایل های پیوست

پاسخ به شبهات امامت-مگر امام نماز میخواند

پاسخ به شبهات امامت-مگر امام نماز میخواند

پاسخ به شبهات امامت-مگر امام نماز میخواند
00:00
00:00